Inleiding bevalling

De bevalling inleiden houdt in dat de bevalling wordt opgewekt voordat deze uit zichzelf is begonnen. Dit kan een vrijwillige keuze zijn door jou of een arts of noodzakelijk bij complicaties. Een inleiding vindt altijd plaats in het ziekenhuis onder verantwoordelijkheid van een gynaecoloog. Sommigen vinden het prettig invloed te kunnen uitoefenen op het moment dat de bevalling begint en anderen willen juist liever dat het spontaan gebeurt. Zo zijn er ook artsen die er voor open staan en artsen die er juist weer op tegen zijn. Houd er rekening mee dat wanneer je hier voor kiest, de kans op een keizersnede wordt vergroot. Dit risico moet je dus vooraf goed afwegen.

Technieken bevalling inleiden

Wanneer er medische redenen zijn omdat er bijvoorbeeld risico’s zijn verbonden aan het uitdragen van de zwangerschap voor moeder en/of kind kun je vooraf geen overweging maken. Nood breekt wet. De manier van inleiden is afhankelijk van de conditie van de baarmoedermond (cervix). Er zijn verschillende medicijnen en technieken om de cervix versneld te laten rijpen. Soms is net een klein laatste duwtje voldoende om de bevalling in gang te zetten. Als de cervix nog niet rijp is en het toch noodzakelijk is dat de bevalling gaat beginnen, wordt je opgenomen in het ziekenhuis en zal de benodigde medicatie worden toegediend. Je krijgt dat een synthetisch hormoon, oxytocine, om de bevalling in te leiden. Dit hormoon is hetzelfde als je lichaam produceert tijdens een natuurlijk bevallingsproces.   Is de cervix wel rijp dan wordt de bevalling ingeleid door het handmatig breken van de vliezen. Dit wordt ook wel strippen genoemd.

Drie fases inleiden bevalling

Samenvattend bestaat het inleiden van de bevalling uit drie fases:

• rijp maken van de baarmoedermond.
• breken van de vliezen.
• opwekken van de weeën.

Redenen inleiding bevalling

Medische redenen voor inleiden van de bevalling te kiezen kunnen zijn:

• hoge bloeddruk.
• seroniteit of overtijd zijn (42 weken zwangerschap).
• langdurig gebroken vliezen (meer dan 24 uur).
• onvoldoende groei baby.
• verslechtering functioneren placenta.
• toestand van de zwangere.

Er zijn nog vele anderen redenen voor een advies om een bevalling in te leiden. Deze kunnen te maken hebben met het verloop van de vorige bevalling of andere bijkomende problemen tijdens de huidige zwangerschap. Soms geeft een arts ook gehoor aan het verzoek van de zwangere, zonder dat hiervoor een medische noodzaak bestaat.

Hoe lang duurt het?

De tijd tussen het inbrengen van het infuus en de geboorte is voor iedereen verschillend. Dat is mede afhankelijk van hoe rijp de cervix (baarmoedermond) is. Hoe rijp hij is, hoe sneller de ontsluiting zal volgen. De geboorte van een baby vindt doorgaans binnen 24 uur plaats. De rest van de bevalling loopt nagenoeg hetzelfde als een normale bevalling.

Risico’s

Aan iedere bevalling kleven risico’s. Het inleiden hoeft geen aanleiding te geven voor complicaties, maar het kan wel. Complicaties die kunnen optreden zijn:

• Wanneer er uiteindelijk geen volledige ontsluiting wordt bereikt, is een keizersnede nodig.
• Bij het breken van de vliezen kan de navelstreng uitzakken, ook in dit geval is een keizersnede noodzakelijk.
• Het slangetje dat moet worden ingebracht voor het meten van de weeën activiteit, kan de baarmoeder of placenta beschadigen. Ook in dit geval kan een keizersnede noodzakelijk zijn.
• De weeën kunnen te snel achter elkaar volgen, waardoor de baby zuurstofgebrek kan krijgen; door het aanpassen van de dosering kan dit worden genormaliseerd.
• Wanneer de vliezen voor lange periode gebroken zijn, kan er een infectie van de baarmoeder optreden.
• De elektrode die je baby op zijn hoofdje krijgt, kan een ontsteking veroorzaken.